Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

Η πτώση του γεφυριού του Δεσπότη.

''αωιη΄ ιδ’ Ιουλίου ωκοδομηται η γέφυρα η εν τη υπερωρία της ράχεως του αγίου Δημητρίου δια φυλοπόνου δαπάνης του πανιερωτάτου και θεοφιλεστάτου Αγίου Λιτζάς και Αγράφων κυρ Δοσιθέου του εκ Σοφάδων της Θετταλίας , ού η μνήμη αιώνιος .  Έκτοτε την προσηγορίαν έσχε : γέφυρα του δεσπότου καλείσθαι ''

    Ακούγοντας το μεσημέρι για την πτώση του γεφυριού της Πλάκας, το μυαλό μου γύρισε δεκαοκτώ χρόνια πίσω.
    Σαν σήμερα ήταν το 1997, στις 13 Ιανουαρίου,  που είχαν ανοίξει οι ουρανοί κι έβρεχε ασταμάτητα για τέσσερα μερόνυχτα. Οι δρόμοι είχαν πλημμυρίσει, τα ποτάμια είχαν ξεχειλίσει, περιουσίες χάθηκαν και προς το μεσημέρι ακούστηκε η είδηση πως έπεσε και το γεφύρι του Δεσπότη.
    Το ορμητικό ρεύμα του νερού ξερίζωσε το πλατάνι που είχε γίνει ένα με το γεφύρι στη βορεινή του πλευρά, παρασύροντας και το κτίσμα του 1818, δωρεά του επισκόπου Λιτζάς και Αγράφων Δοσιθέου Παναγιωτίδη ( 1762 - 1842 ).
    Έτσι τη βροχερή εκείνη μέρα έχασε ο τόπος μας ένα μοναδικό μνημείο, κάτι ανάλογο με ότι έγινε χθες στον Άραχθο.
    Δυστυχώς η μανία της φύσης κάνει τα γεφύρια να είναι ουσιαστικά μνημεία με ημερομηνία λήξης. Απ τη στιγμή που έρχονται αντιμέτωπα με τρομακτικές δυνάμεις, με ασύλληπτες ποσότητες νερών και μεγάλα ξεριζωμένα δένδρα που φρακάρουν κάτω απ τις καμάρες τους, πως να αντισταθούν και να μην καταρρεύσουν.
    Ας μένει όμως μόνο ο καιρός με τα καμώματά του ο μόνος τους εχθρός. Βλέπετε οι ανεύθυνες ή ακόμα και οι κακόβουλες ανθρώπινες παρεμβάσεις γίνονται πολλές φορές ο χειρότερος εχθρός τους.

13/1/97 Λίγη ώρα μετά την πτώση του γεφυριού
Το γεφύρι του Δεσπότη δεν άντεξε πάνω από 179 χρόνια!
Περισσότερα στο: http://gefyria.blogspot.gr/2008/11/blog-post_3785.html