Αχάραγα ανέβηκα στη πλαγιά πίσω από τον ''Ηρακλή'' , αλλά το τσάι που βρήκα ήταν κοντό και μαζεμένο από άλλους .
Μάζεψα λίγο , ίσα - ίσα για το χειμώνα . Η ανάβαση όμως ήταν ευχάριστη .
Στη ποταμιά δεν έπεσε ακόμα ο ήλιος . Η πανσέληνος ακόμα ταξιδεύει ...
Το Καρπενήσι είναι μάλλον όμορφο ... από μακριά .
Ο δρόμος για την Αγία Τριάδα ή μάλλον μια μαχαιριά στα πλευρά του Βελουχιού . Ένα έργο χωρίς νόημα , μια σπατάλη χωρίς αντίκρισμα , μια χαίνουσα πληγή .
Μαζεύοντας τσάι αγνάντευα ως πέρα στ' Άγραφα και τον Όλυμπο στο βάθος .
Στην απέναντι πλαγιά τα κοπάδια επιστρέφουν για άρμεγμα . Τα τσοπανόσκυλα είναι ο μοναδικός μου φόβος , όταν ανεβαίνω για τσάι .
Το τσάι φέτος ήταν κοντό . Μαζεμένο ή φαγωμένο από τις κατσίκες ή κοντό λόγω καιρού . Άλλες χρονιές ήταν αρκετά πιο μεγάλο . Πάντως ευωδιαστό .
Το μάζεμα είναι επίπονο . Στο Βελούχι υπάρχει σε αφθονία , όπως και σε όλα τα Ελληνικά βουνά . Η προστασία του όμως πρέπει να γίνει συνείδηση από όλους . Όταν βλέπω στην λαϊκή του Καρπενησίου να το πουλάνε με τα σακιά , μόνο κακές σκέψεις μου έρχονται στο νου .
Φεύγοντας μια στάση για φωτογράφηση του καταφυγίου , με την μορφή του Τάκη Φλέγκα στη πρόσοψή του . Ο πρώτος πρόεδρος του Ορειβατικού Καρπενησίου , που σ΄αυτόν ο τόπος μας οφείλει πολλά .
Η Καλιακούδα από απέναντι συμπληρώνει τον ορίζοντα .
Η Ψηλή Κορφή του Βελουχιού επιβλητική με τα 2.315 μέτρα της .
Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΒΕΛΟΥΧΙΟΥ
Επ΄ευκαιρία και λίγες φωτογραφίες από λουλούδια που συνάντησα στο διάβα μου .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου