Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2016

Η ζυθοποίηση το 2015

    Το 2015 υπήρξε το πρώτο ουσιαστικά έτος κατανόησης της διαδικασίας της ζυθοποίησης.
- Κι εξηγούμαι.
    Από τη στιγμή που αντιλαμβάνεσαι το τι ακριβώς κάνεις, του πως λειτουργεί όλη προσπάθεια μετατροπής των σακχάρων σε οινόπνευμα και CO2, του τρόπου που μπορείς να βελτιστοποιήσεις το αποτέλεσμα και που πως μπορείς να συμβάλλεις εκ του μηδενός στη δημιουργία συνταγών και γνώσης, τότε είσαι σε θέση να πεις πως ... ξεκινάς.
    Η χρονιά που πέρασε ήταν ιδιαίτερα δημιουργική με αποτέλεσμα την παρασκευή έντεκα διαφορετικών συνταγών. Για την ιστορία και μόνο αναφέρω πως το ΄14 έφτιαξα  πέντε συνταγές, ενώ το ΄13 μία.
    Το αποτέλεσμα βέβαια κρίνεται από την ποιότητα κι όχι από την ποσότητα. Έτσι υπήρχαν φέτος μπύρες κακές, όπως και καλές, αλλά και κάποιες αδιάφορες. Σε κάποιες ίσως και να έφταιγε η συνταγή, σε ορισμένες όμως σίγουρα η διαδικασία.
Με τη σειρά παραγωγής:

-Smoked Weiss
-American Pale Ale with Centennial
-Munich Dunkel
-Punk IPA
-American Amber Ale
-Bohemian Pilsner
-Belgian Tripel
-Saison
-ESB
-American Pale Ale with local hop
-Blonde Ale

    Όλες έγιναν με τη μέθοδο ΒΙΑΒ και χρησιμοποίησα νερό από διάφορες πηγές της περιοχής. Ο εξοπλισμός ήταν σε όλες ο ίδιος - ο οποίος για το ΄16 θα αναβαθμιστεί- και ακολουθήθηκαν όλες οι συνταγές κατά γράμμα, οι οποίες αντλήθηκαν απ το διαδίκτυο και από Ελληνικά sites.

    Ιδιαίτερη προσπάθεια έγινε για την εμφιάλωση, ώστε να είναι κατά το δυνατόν ίδια σε όλες τις συνταγές, καθώς και για την ετικέτα. Προκρίθηκε το όνομα Carpinus Beer προερχόμενο απ το δέντρο Carpinus orientalis, ιδιαίτερα γνωστό στη περιοχή μας, διότι αναζητούσα ένα όνομα που να παραπέμπει στο όνομα του Καρπενησίου.
Επίσης για την ετικέτα, απορρίφθηκε η ιδέα να υπάρχει ένα σήμα κατατεθέν, αλλά προς το σκοπό αυτό να λειτουργεί όλη η ετικέτα, αλλάζοντας μόνο το χρώμα εκτύπωσης σύμφωνα με τα χρωματικά χαρακτηριστικά της κάθε μπύρας.

    Διαμόρφωσα το χώρο του κελαριού για το κρασί, που πλέον έχει και το ''τμήμα'' της μπύρας. Ο λόγος ήταν η προσπάθεια να υπάρχει ένα χώρος με σταθερές όσο το δυνατόν συνθήκες θερμοκρασίας και δευτερευόντως υγρασίας- για το κρασί.

    Για την τρέχουσα χρονιά θα προσπαθήσω να αναβαθμίσω τον εξοπλισμό προσαρμόζοντας φίλτρα και αναδευτήρα στο καζάνι, spider hop ώστε να αποφεύγω τις πάνινες σακούλες, ηλεκτρονικά θερμόμετρα και τέλος θάλαμο ζύμωσης με ελεγχόμενες συνθήκες. Για λογισμικό θα αφήσω το calculator και πλέον θα χρησιμοποιώ το brewMate, απορρίπτοντας κάποια άλλα για διάφορους λόγους. Για να μετατραπεί όλος ο εξοπλισμός σε ηλεκτρικό προς το παρόν δεν το βλέπω.

    Εκείνο το κομμάτι που σίγουρα θα παραμείνει, θα είναι η συνεχής ενημέρωση και το διάβασμα. Αρκετές ώρες ημερησίως αφιερώνω στο σκοπό αυτό αλώστε.
Ο προγραμματισμός για τις συνταγές του ΄16 έχει βέβαια αρχίσει, αλλά φέτος θα επαναληφθούν και κάποιες πετυχημένες περσινές.

    Η εξοικείωση του γιου μου με τη ζυθοποίηση είναι όμως η βασική μου μέριμνα, με ενθουσιώδη μέχρι στιγμής αποτελέσματα. Πιστεύω πως σύντομα θα μπορεί να παράξει ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα από μόνος του. Οι προτάσεις και παρατηρήσεις του λαμβάνονται ιδιαίτερα σοβαρά υπόψιν.
    Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.




Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

Η πτώση του γεφυριού του Δεσπότη.

''αωιη΄ ιδ’ Ιουλίου ωκοδομηται η γέφυρα η εν τη υπερωρία της ράχεως του αγίου Δημητρίου δια φυλοπόνου δαπάνης του πανιερωτάτου και θεοφιλεστάτου Αγίου Λιτζάς και Αγράφων κυρ Δοσιθέου του εκ Σοφάδων της Θετταλίας , ού η μνήμη αιώνιος .  Έκτοτε την προσηγορίαν έσχε : γέφυρα του δεσπότου καλείσθαι ''

    Ακούγοντας το μεσημέρι για την πτώση του γεφυριού της Πλάκας, το μυαλό μου γύρισε δεκαοκτώ χρόνια πίσω.
    Σαν σήμερα ήταν το 1997, στις 13 Ιανουαρίου,  που είχαν ανοίξει οι ουρανοί κι έβρεχε ασταμάτητα για τέσσερα μερόνυχτα. Οι δρόμοι είχαν πλημμυρίσει, τα ποτάμια είχαν ξεχειλίσει, περιουσίες χάθηκαν και προς το μεσημέρι ακούστηκε η είδηση πως έπεσε και το γεφύρι του Δεσπότη.
    Το ορμητικό ρεύμα του νερού ξερίζωσε το πλατάνι που είχε γίνει ένα με το γεφύρι στη βορεινή του πλευρά, παρασύροντας και το κτίσμα του 1818, δωρεά του επισκόπου Λιτζάς και Αγράφων Δοσιθέου Παναγιωτίδη ( 1762 - 1842 ).
    Έτσι τη βροχερή εκείνη μέρα έχασε ο τόπος μας ένα μοναδικό μνημείο, κάτι ανάλογο με ότι έγινε χθες στον Άραχθο.
    Δυστυχώς η μανία της φύσης κάνει τα γεφύρια να είναι ουσιαστικά μνημεία με ημερομηνία λήξης. Απ τη στιγμή που έρχονται αντιμέτωπα με τρομακτικές δυνάμεις, με ασύλληπτες ποσότητες νερών και μεγάλα ξεριζωμένα δένδρα που φρακάρουν κάτω απ τις καμάρες τους, πως να αντισταθούν και να μην καταρρεύσουν.
    Ας μένει όμως μόνο ο καιρός με τα καμώματά του ο μόνος τους εχθρός. Βλέπετε οι ανεύθυνες ή ακόμα και οι κακόβουλες ανθρώπινες παρεμβάσεις γίνονται πολλές φορές ο χειρότερος εχθρός τους.

13/1/97 Λίγη ώρα μετά την πτώση του γεφυριού
Το γεφύρι του Δεσπότη δεν άντεξε πάνω από 179 χρόνια!
Περισσότερα στο: http://gefyria.blogspot.gr/2008/11/blog-post_3785.html

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015

Carpinus Beer

Carpinus

    Κάποιοι λένε, πως το Καρπενήσι οφείλει το όνομά του στο φυτό Carpinus orientalis που σήμερα είναι γνωστό με τη λαϊκή ονομασία γαύρος. Άλλοι πάλι δίνουν διαφορετικές εκδοχές για την προέλευση της ονομασίας της πόλης μας. Όλα αυτά λίγη σημασία έχουν. Το όνομα Carpinus μου ''έκανε'' κι έτσι το υιοθέτησα για να ονομάσω έτσι τις μπύρες μου!

Carpinus λοιπόν!
Πέρα όμως από το περιτύλιγμα κύριο λόγο παίζει το περιεχόμενο.

    Αρχικά, στα τέλη του 2013 έκανα μια προσπάθεια ζυθοποίησης, που έχει παρουσιασθεί εκτενώς στο : http://nikow-ant.blogspot.gr/search/label/%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%AF%20%CE%B6%CF%8D%CE%B8%CE%BF%CF%85
    Στη συνέχεια και μετά από παρότρυνση φίλων έφτιαξα μπύρα από κιτ, κάτι που δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα και δεν αποτελούσε τον πραγματικό σκοπό μου. Μου έδωσε όμως μια αρχική γνώση της διαδικασίας. Δεν θα επεκταθώ παραπάνω σε τεχνικά ζητήματα εδώ.
    Η πραγματική αξία όμως της παρασκευής μπύρας με τα κιτ ήταν πως μου γεννήθηκαν άπειρες απορίες, οι οποίες ήταν αδύνατον να απαντηθούν αν δεν έμπαινα στο θέμα από την αρχή και με μέθοδο.
    Βασικό εργαλείο μου και κύρια πηγή άντλησης γνώσης αποτέλεσε το διαδίκτυο. Στη συνέχεια η -διαδικτυακή πάλι- επαφή με ζυθοποιούς, επαγγελματίες και ερασιτέχνες.
    Αμέτρητες ώρες διαβάσματος, που συνεχίζονται, επίπονες προσπάθειες μεταφράσεων και κατανόησης όρων, συνεχής επισήμανση αποριών και εύρεσης λύσης τους και τέλος αρκετές προσπάθειες υλοποίησης και μετασχηματισμού της γνώσης σε ...μπύρα. Όπως προανέφερα όμως δεν θα αναφερθώ εδώ σε τεχνικά ζητήματα, παρά μόνο στο αποτέλεσμα κι αυτό δεν είναι άλλο από πέντε διαφορετικές ποιότητες μπύρας.
    Παρασκεύασα λοιπόν από μια Pilsner, double IPA, American IPA, Weiss και Stout και προετοιμάζομαι για τις επόμενες.
    Η επιθυμία μου είναι κάθε παρτίδα να είναι καλύτερη, κάθε προσπάθεια αρτιότερη και κάθε φορά  περισσότερη γνώση.
Carpinus Pilsner

Carpinus double IPA

Carpinus Irish Imperial Stout

Carpinus American IPA

Carpinus Dunkelweizen weiisbier

Κάποιοι ίσως αναγνωρίζουν τις συνταγές που μου έδωσαν - τους ευχαριστώ.
Κάποια τις ετικέτες που σχεδίασε - την ευχαριστώ.
Κάποιοι ίσως στο αποτέλεσμα, τις απορίες που ρώταγα - τους ευχαριστώ.
Κάποιοι τις μπύρες που ήπιαν - δεκτές οι ευχαριστίες.
... συνεχίζουμε!