Παλιές φωτογραφίες απ' τον Όλυμπο

  Κέντρο Εκπαιδεύσεως Ορεινών Αγώνων Χιονοδρομίας ή αλλιώς ΚΕΟΑΧ Ολύμπου.  Στο στρατόπεδο των ειδικών δυνάμεων δίπλα στο ορειβατικό καταφύγιο στις Βρυσοπούλες πέρασα ένα μικρό διάστημα  της στρατιωτικής μου θητείας το 1979.  Αυτή ήταν και η πρώτη μου επαφή με τον Όλυμπο. Μαζί με τρεις ακόμα Καρπενησιώτες φίλους, συναθλητές στον Ορειβατικό. Για δύο μήνες ανεβοκατεβαίναμε τις πλαγιές του Αγίου Αντωνίου κάνοντας σκι, την εποχή που δεν υπήρχε ακόμα ο σημερινός αναβατήρας. Δυστυχώς από την παρέα εκείνη, σήμερα δύο πολύ καλοί φίλοι του τότε δεν ζουν. Ζουν όμως στη μνήμη και οι περιπέτειες μαζί τους είναι πλέον νοσταλγικές ευχάριστες αναμνήσεις.

ΚΕΟΑΧ Ολύμπου. Έξω απ το καταφύγιο στις Βρυσοπούλες

Στο άγαλμα του Παπαρόδου

Εκπαίδευση στον Όλυμπο

Στις Βρυσοπούλες

Το 1980 με τον Ορειβατικό Καρπενησίου αδειούχος απ το στρατό ανεβήκαμε στον Προφήτη Ηλία για την 40η Π.Ο.Σ. Η διαδρομή ήταν από την Πετρόστρουγκα και απ το Καρπενήσι μέχρι τα Πριόνια πήγαμε με ταξί. Πρώτη φορά είδα από κοντά τις κορφές που με δέος άκουγα στις διηγήσεις των μεγαλύτερων.  

40η Π.Ο.Σ.

 Η δεύτερη μου ανάβαση στο βουνό των θεών ήταν το 1985 πάλι με τον ΕΟΣ Καρπενησίου, αυτή τη φορά από Βρυσοπούλες, Άγιο Αντώνη, Κακόσκαλα, Παραμύτικα, Μύτικα, Οροπέδιο Μουσών. Η επιστροφή έγινε από Ζωνάρια, Άγιο Αντώνη, Βρυσοπούλες.

45η Π.Ο.Σ.

Από Άγιο Αντώνη προς Βρυσοπούλες

Η επόμενη ήταν το 1987 με τον φίλο Τάκη. Ήταν η εποχή που με την πρώτη ευκαιρία φοράγαμε τα ορειβατικά μας και σκαρφαλώναμε στα βουνά, έτσι για πλάκα. 

Έξω απ το καταφύγιο Γ. Αποστολίδης

Το 1990 για την 50η Π.Ο.Σ. ανεβήκαμε με τον Ορειβατικό στο οροπέδιο των Μουσών και για πρώτη φορά στο Στεφάνι. Η θέα από εκεί του Μύτικα, του απόλυτου προορισμού στα όνειρά μου, είχε χαραχθεί στη μνήμη μου, θυμάμαι.

50η Π.Ο.Σ.

Στεφάνι. Δίπλα, σε απόσταση αναπνοής ο Μύτικας.

Το 1992 ο Ορειβατικός Καρπενησίου ήταν στις δόξες του. Οι αναβάσεις διαδέχονταν η μία την άλλη. Έτσι στο πρόγραμμα μπήκε κι ο Όλυμπος, με ανάβαση από την Πετρόστρουγκα και τελικό προορισμό το Μύτικα.

Στη Κόκκα

Στο λαιμό της Σκούρτας

Την επόμενη χρονιά σειρά είχε ο Κάτω Όλυμπος στα πλαίσια περιφερειακής ορειβατικής συνάντησης, αν θυμάμαι καλά. Από την Καρυά ανεβήκαμε στον Καλόγερο, απέναντι απ το ΚΕΟΑΧ και τον Άγιο Αντώνη.

Προς τον Καλόγερο. Στο βάθος οι ψηλές κορυφές.

Τον Σεπτέμβριο του 1993 ήταν πια η σειρά της Οικολογικής Ομάδας να διοργανώσει ανάβαση στην ψηλότερη κορφή της Ελλάδας. Πάλι από το μονοπάτι της Πετρόστρουγκας και με διανυκτέρευση στο καταφύγιο Γιόσος Αποστολίδης, ανεβήκαμε στο Μύτικα την επομένη.

Στο λούκι του Μύτικα

Στην Κορυφή

Έβδομη φορά που ανεβήκαμε στο οροπέδιο ήταν το 1995 για την 55η Π.Ο.Σ.με τον ΕΟΣ Καρπενησίου. Πάλι απ την Πετρόστρουγκα, με διανυκτέρευση πίσω απ το καταφύγιο Γιόσος Αποστολίδης και επιστροφή από τα Ζωνάρια και το καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός.

55η Π.Ο.Σ.

Έξω απ το καταφύγιο Γ.Αποστολίδης

Το 2000 για την 60η Π.Ο.Σ. το πράγματα ήταν λίγο πιο επίσημα. Κάτι το millenium κάτι οι επερχόμενοι Ολυμπιακοί αγώνες έπρεπε και η Οικολογική ομάδα να ανέβει στο Μύτικα. Ανεβήκαμε τρεις φίλοι από τη γνωστή διαδρομή της Πετρόστρουγκας, στήσαμε σκηνές έξω από το καταφύγιο Γ. Αποστολίδης, το απόγευμα πήγαμε στο Μύτικα απ το λούκι και την επομένη επιστρέψαμε από το μονοπάτι κάτω απ τα Ζωνάρια προς το καταφύγιο Σ.Αγαπητός, με τον παγετώνα στο κεντρικό λούκι  και στη συνέχεια στα Πριόνια.

60η Π.Ο.Σ.

Στο οροπέδιο των Μουσών

Στον παγετώνα κάτω από τον Μύτικα

Στο Μύτικα

Το 2010 την ανάβαση για την 70η Π.Ο.Σ. διοργάνωσε ο Φ.Ο.Αντιρρίου.
Πληροφορίες στα: http://nikow-ant.blogspot.gr/2010/07/2010.html    και    http://aristotelis-foa.blogspot.gr/2010/07/blog-post.html

70η Π.Ο.Σ.

Στο οροπέδιο απέναντι από το Στεφάνι

Στα Πριόνια